Imprint training

[Kenshin]

Volgend jaar krijgen we ons eerste veulen. Graag had ik me maximaal voorbereid op deze komst. Heb me onlangs het boek "Imprint training of the newborn foal" (Robert M. Miller) aangeschaft. Zeer waardevolle informatie. Iemand nog andere tips? Alvast bedankt!

[Marianne]

Hmm.. Robert Miller.. daar heb ik nogal wat tegenstrijdige dingen over gehoord ( met name over zijn imprint training) - wel kritisch lezen denk ik!

[Marja]

Ik ben ook geen fan van Miller.
Hij doet naar mijn mening veel te veel, veel te vroeg. Je moet hiermee ook goed uitkijken dat je de band tussen moeder en veulen niet verstoort, want je moet van Miller al aan de gang nog vóór het veulen voor het eerst is gaan staan.
En ipv het floading wat hij doet (veulen overladen met prikkels tot het niet meer reageert) ben ik toch meer van het rustige opbouwen, approach en retreat...

[Gudrun]

De juiste weg zal waarschijnlijk ergens in het midden liggen.
Het floaden zou ik ook niet doen, ik las bij ???? zou het in het Parelli boek kunnen zijn??? dat je moet kennismaken met het veulen NA de eerste keer drinken, dan laten ruiken, aaien, voetjes even opnemen,... allemaal als de merrie er rustig onder blijft.

De veulens die wij hadden of van nabij meegemaakt hebben:
1) pony moeder veulende onverwacht 's nachts op de weide, was heel beschermend de eerste dagen. Veulen (hengstje) zeer brutaal en nieuwsgierig, we konden eerder aan het veulen dan aan de moeder. Sociaal en braaf ponieke geworden
2) pony moeder veulende in de stal, hengst veulen geraakte bij 1e opstaan op een of andere wijze in het drinkbad, hebben we er dus (ook alweer 's nachts) moeten uitvissen want was helemaal nat en koud, ma was erg aggressief, veulen was nadien erg angstig en schuw. Op dag 10 uiteindelijk kunnen vangen en zachtjes mee aan het werk (wennen, leren leiden ed), is ook helemaal goed gekomen
3) fries hengst veulen in de stal geboren, met eigenaar er bij, direct veel contact ed, veulen is totaal niet bang van mensen en heeft er ook heel weinig respect voor. Hij is nu zo'n 5 maand denk ik en gespeend, bij de nieuwe eigenaar en ik ga ze wat helpen met hem. Met de man gaat het goed, de vrouw wordt beknabbeld, opgegeten en tegen geprongen, die moet heel erg op haar ruimte letten. Doet dit nu een dag of drie en het gaat goed. komt waarschijnlijk allemaal wel goed, maar een beetje meer respect voor mensen zou handig geweest zijn.
4) mijn dochters veulen, is nu 2 maand en staat nog bij mama op de weide. In de weide geboren, heel erg schuw, tegen mama een echt hengstje, tegenover mensen nieuwsgierig maar erg voorzichtig en bang. We gaan nu enkele keren per week op bezoek en er zit wel vooruitgang in, als we hem en mama in de stal krijgen en hem kunnen aanlijnen vindt hij het wel fijn om geaaid te worden, geeft hij vlot zijn voetjes en een paar pasjes leiden lukt ook al, alles natuurlijk met mama (ook aangelijnd, anders neemt ze hem mee weg) vlak in de buurt.

Is niet representatief natuurlijk, maar ik zou als ik de kans kreeg met nog eens een thuisgeboren veulen (niet dus, met alleen ruinen en een hengstje) wel op dag 1 al kontakt maken ed, maar zeker niet zoals Miller. De voorbereiding van de merrie in orde hebben lijkt me zinvoller. Overal aan mogen komen, ook aan de uier en genoeg vertrouwen zodat ze kalm en rustig is straks en ze je onder haar toezicht bij het veulen laat. En een echt schuw veulen zou ik toch proberen te vangen de eerste dagen, zoals veulen 2 in mijn voorbeeld, maar dan voor de 10e dag, als ik zag hoe snel hij daarna veranderde en hoe lief en knuffelig hij werd (zonder opdringerig te zijn) had ik het best wat vroeger kunnen doen.

De eerste 3 dagen zie je dat de merrie het veulen achterna loopt en beschermd, daarna zie je meer dat het veulen de merrie volgt. Naar mijn gevoel zou het niet slecht zijn in die 1e drie dagen al een band met het veulen op te bouwen.

[Kenshin]

Bedankt voor alle zinvolle reacties. Probeer momenteel (naast de voorbereidingen van de moeder die zeer vlot verlopen) zoveel mogelijk kennis op te doen. De Miller-theorie is natuurlijk niet zaligmakend en zeker niet de enige ware. Pin mezelf nooit vast aan één bepaalde theorie (of het nu Parelli, Hunt, Rashid... is), maar probeer er uit te halen wat voor m'n merrie en mezelf van toepassing is of zou kunnen zijn. Dus alle informatie (boeken, dvd's...) is welkom!

[ieris]

Zelf heb ik ook de ervaring dat als je bij de geboorte aanwezig bent en dan al het veulen gaat aaien en helpen drogen , dat ze dan heel makkelijk worden en niet schuw.
Bij mijn eerste veulentje was ik er zelf bij en ben er de hele nacht bij gebleven, het veulen was heel lief voor mensen.
Bij mijn tweede veulentje was ik helaas niet bij,ik vond hem de volgende ochtend al helemaal opgedroogd in de wei, ik kon er niet heel makkelijk bij komen hij was in het begin best schuw, halster omdoen ging ook niet zo makkelijk, maar daar is nu gelukkig niets meer van te merken.
Ik denk dus wel dat het voor je veulen fijn is als je bij de geboorte aanwezig bent, je bent dan meteen een vertrouwd iets.
Maar probeer er maar is bij aanwezig te zijn, is moeilijk hoor, je moet echt geluk hebben, de meeste merries houden je voor de gek en wachten tot je weg bent.
Mijn merrie gaf vlak voor de bevaling nog geen enkel teken, geen melk aan de uier niks te zien, maar volgende ochtend lag hij er toch naast!
Ik hoop voor je dat het lukt om er bij te zijn, is echt een hele mooie ervaring!

[Marianne]

Emiel Voest's boek/DVD 'Freestyle training'fase 2 gaat ook helemaal over veulens - vanaf dracht, geboorte tot en met opvoeding. Wellicht ook de moeite waard!

[Kenshin]

@ ieris: Lijkt me idd ook niet altijd evident om er juist op tijd bij te zijn. Heb me ook al suf gepiekerd over hoe ik dat het best aanpak. Kamperen 24/24 bij de paarden lijkt me de enige uitweg. Toch ben ik er ook van overtuigd dat jouw aanwezigheid vlak na de geboorte alleen maar voordelen kan hebben (als je 't op een juiste manier aanpakt, natuurlijk).

@ Marianne: Bedankt voor deze nuttige tip. Zal onmiddellijk eens kijken op zijn website of ik daar meer info vind.

[Mieke]

Emiel Voest's boek/DVD 'Freestyle training'fase 2 gaat ook helemaal over veulens - vanaf dracht, geboorte tot en met opvoeding. Wellicht ook de moeite waard!

Wou ik net ook zeggen. Ik vond de inprenting op de dvd heel rustig verlopen, niet stressie voor veulen en mama.

[Marianne]

Heb me ook al suf gepiekerd over hoe ik dat het best aanpak

Met een geboortemelder! Die zijn volgens mij ook te huur.

[Funnygirl]

De fokker van Sterre doet ook imprint training bij haar veulens, maar waarschuwt altijd dat je dit niet moet doen als je geen ervaring hebt.
Als je timing niet helemaal juist is, kun je juist precies het tegenovergestelde aanleren.

Al haar veulens zijn over het algemeen gemakkelijk met dingen waar andere paarden best vaak moeite mee hebben, zoals het aanraken van de oren etc.

[Liesbet]

De SAVVY club DVD's van vorig jaar handelen over smart-seven van geboorte tot eerste rit, ik vind die ook de max...

[Kenshin]

De SAVVY club DVD's van vorig jaar handelen over smart-seven van geboorte tot eerste rit, ik vind die ook de max...

Mss een domme vraag, maar wat bedoel je met 'smart-seven'?
Waarom vond je dit de max?

[Kenshin]

... maar waarschuwt altijd dat je dit niet moet doen als je geen ervaring hebt.

Begrijp je bezorgdheid volkomen. Zit daar zelf ook wel een beetje mee. Heb geen persoonlijke ervaringen met deze manier van werken. Heb er al wel veel over gelezen en met mensen gepraat die deze techniek toepassen. Anderzijds... hoe kan je ervaring opdoen als je je aan deze waarschuwing houdt?
Zal hier zeker niet in overdrijven. Besef maar al te goed dat ik hierin een beginneling ben. Denk wel dat ik zal proberen om erbij te zijn als de geboorte plaatsvindt. Zal me zeker niet wagen aan het eigenhandig omdraaien van het veulen etc. Voor dergelijke handelingen zou ik wel assistentie van een ervaren persoon willen. Maar dat is ook weer moeilijk... Je mag zelf al van geluk spreken als je op tijd bij de weide bent. Laat staan dat iemand anders (en dan nog wel iemand mét voldoende ervaring) de tijd vindt om jou hierbij te helpen.
Er zijn zeker nog veel obstakels, maar we hebben nog even tijd om hierover goed na te denken.
Nochmaals bedankt voor alle reacties!

[Miran]

Een wat ouder topic, hopelijk mag dit nog .

Alle ervaringen zijn vast welkom
Mijn Haflingermerrieveulen Saphira is nu bijna 2 maanden oud. Met haar moeder Sheril (heb ik nu bijna 6 jaar) heb ik een goede band, maar ze is wel wat afstandelijk en heeft een eigen mening. Ik ben bij de bevalling geweest (was overduidelijk dat het ging komen, ook dankzij de ervaringen van de vorige eigenaar, verder had ik een webcam waar ik erg blij mee was, ze heeft 17 dagen overdragen).
Mijn eerste contact met Saphira, na het openmaken van het vlies, was het ontsmetten van haar naveltstreng. Later heb ik haar ook deels met een handdoek afgedroogd, Sheril likte wel maar voornamelijk de achterhand en ze had behoorlijk veel last van naweeen. Ook heb ik haar uiteindelijk moeten helpen met staan, het ging allemaal niet zo vlotjes, maar daarom dus wel lichamelijk contact, zo veel als nodig, niets meer.
De dag erna heb ik ze met iemand anders naar buiten gedaan, met een "achtje/boodschappentasje", onder andere te vinden bij Emiel Voest, om Saphira te begeleiden, dit ging prima. Sheril liet ons er ook erg makkelijk bij, ook de dierenarts, dat scheelt natuurlijk ook.
De tweede dag heeft ze even een halstertje om gehad, een minuutje, hierbij is wat hulp wel handig (die veulenhalsters zijn ondingen).
Om haar aan het halster mee te leren lopen hebben we gebruik gemaakt van het achtje in combinatie met een halstertouw, dit ging heel soepel. Sheril is in de eerste week wel wat lastiger geweest, ze schermde Saphira wat af en die werd daar bangig van. Dit opgelost door Sheril even door iemand vast te laten houden, dan kon ik achter Saphira aan "wandelen", die stopte dan vanzelf na 2 rondjes om Sheril heen. Na een paar dagen was dit ook niet meer nodig.
Ze is nu dus 2 maanden en kent spelenderwijs al van alles, vast staan, beentjes geven, afspuiten en wassen, overal aankomen, de smid, wijken voor druk, handdoek over haar rug, de trekker, koeien, vliegenspray, we zoeken alles op, vanuit ontspanning. Veel meer hoeven ze als veulen ook nog niet te kennen. Ze is verder makkelijk, geen brutaaltje (maar dat heeft ze genetisch ook niet meegekregen, ze lijkt enorm op haar moeder). Ze komt naar je toe als je het land inloopt, steekt zelf haar neus in haar halster en vind aandacht enorm gezellig. Maar ze heeft ook wel respect voor mensen, ze mag niet over me heen lopen bijvoorbeeld en ook niet bijten, ook niet vanuit knabbelen. Mijn stalgenoten vind ze ook lief (die hebben in het begin haar los mee laten lopen naar land of paddock, nu wel aan het halster), met vreemden is ze wat schuchter maar die mogen haar wel aaien enzo.
Ik ben zelf heel tevreden over hoe het gegaan is, ze kent veel op een ontspannen manier en heeft absoluut geen verkeerde ervaringen of stress gehad. Het scheelt natuurlijk wel dat de moeder vrij nuchter is, zij zelf ook vrij meegaand is, ze een handzaam formaat heeft als Haflinger en dat ze een merrie is, hengstjes kunnen toch lastiger zijn. Maar bij een eventueel volgend veulen pak ik het zeker zo aan!
De komende maanden wil ik haar nog wel wat meer dingen mee geven, zoals bijv trailerrijden en helemaal wassen, daarna mag ze 2,5 jaar de opfok (met merries van verschillende leeftijden) in (waar ik wel zo nu en dan een knuffel kom geven en een borstel eroverheen misschien, maar verder gewoon paard zijn) en ik wil pas echt wat gaan doen als ze 4 jaar is.

Wat ik zelf vaak als nadeel van het "echte" imprinten (dus zoveel keer vinger in de neus, zoveel keer dit, zoveel keer dat) heb gehoord is dat ze teveel afgestompt raken, een beetje stoicijns worden onder alles wat de mens wil met ze en niet gevoelig meer zijn voor lichte hulpen. Ik denk dat een tussenweg het mooiste is, wel veel meegeven maar op een ontspannen, ongedwongen manier. En de merrie daarbij gebruiken, als de merrie laat merken dat iets geen probleem is vind het veulen het ook goed. Ze kijken toch dingen af en met nieuwe dingen (zoals het halstertje) werkt de aanwezigheid van de merrie, buik aan buik zeg maar, absoluut rustgevend.

Het is absoluut een leuke ervaring, ik geniet echt elke dag enorm van mijn meiden!
Maar bedenk van tevoren ook dat bijv omgevingsfactoren kunnen absoluut niet zo zijn als je hoopt/waar je op rekent. Zo heb ik gekozen voor een laat veulen na 2 slechte lentes, en hebben we nu een geweldig voorjaar gehad en enorm veel regen sinds ze geboren is... Dit heeft dus als gevolg dat ze ook meer dan ik wil binnen of in de blub gestaan hebben... Verder had ik erop gerekend dat ze in Sheril eigen groepje mee konden, maar door veranderingen hier op stal is dat uit elkaar gevallen en kan ze ook niet meer met haar vriendinnetje. Bovendien accepteert 1 van de ruinen waar Sheril normaal mee staat de situatie niet, waardoor Saphira "aangevallen" werd. Uiteindelijk niets ernstigs, maar het ging wel hard genoeg om ze niet meer samen te zetten. De enige optie die nog over is is in een ruinengroep, maar voorlopig staat ze dus, tegen mijn principes samen. En reken maar dat dit soort dingen met een veulen erbij veel meer zorg en slapeloze nachten geven...