Dixie zwaar hoefbevangen

[Gudrun]

Sinds gisteren is Dixie zwaar hoefbevangen. Of misschien al sinds een maand licht en dan met nu een opstoot.
Een maand geleden is hij bekapt en liep de dag er na erg gevoelig. Veearts dacht aan te lage hielen, hoefverzorger snapte er niks van. 3 weken equipazalone (als ik probeerde te stoppen werd het slechter) en nu een weekje zonder, liep nog niet echt goed, maar het ging, kon al trug draven en een pasje of drie galop. Gisterenavond liggend op de weide, amper recht te krijgen, met voer in de stal gekregen (liggen rubber matten in) en er niet meer uit willen, echt voetje per voetje, gewicht naar achter en ook dan nog pijn,... kreunen gewoonweg, doet pijn om te zien.
Spuiten gehad, voetbad lukte niet (moest hij de stal voor uit en dat vertikte hij, heb nochtans speciaal voor hem een mooi groot voetbad uitgegraven voor de drinkbak) en nu terug equipazalone.
Veearts vermoedt een kanteling van het hoefbeen aan drie hoeven, vreest voor doorbraak door de zool want er zijn al uitstulpingen op die plaats in de zool te zien. Wil foto's laten nemen en als die tegen vallen is het voor haar waarschijnlijk einde verhaal.
Hoefverzorger (strasser) komt nog langs, maar zegt dat het te genezen is , zelfs al zou er een doorbraak zijn. Hij heeft nog al paarden geholpen waarbij dit het geval was.
Wie moet je dan geloven...
We willen Dixie niet kwijt, ook al is hij hier nog niet lang, het is echt een leuk en lief paard. maar hem maanden laten afzien willen we ook niet. Dilemma.
Ik weet zelfs niet of ik de foto's laat nemen. Als ze slecht zijn geeft de dierenarts het op, voor de hoefverzorger maken de foto's niet uit.
Bah. Weet wel dat jullie niet echt een oplossong kunnen geven maar moest mijn hart even luchten. Ik heb zo'n vreselijk medelijden met Dix.
Deze morgen kwam hij uit de stal, heel voorzichtig en nu staat hij op zand (op steen wil hij echt niet) oud hooi te eten en te roepen naar zijn vriendejs op de weide als ze uit het zicht zijn. Piablo blijft nu vlak bij de draad eten, zo lief...

[Aspen]

Bah! Naar nieuws! Ik zou toch de foto's laten maken,hoor. Dan weet je of het dat wel is en kan je alsnog besluiten wat voor Dixie het beste is. Ik heb hier nog nooit van gehoord,dus ik zou niet weten of het te genezen is(ik hoop voor jou en Dixie wel).

Sterkte!

[Margot van lare]

Ik kan natuurlijk niet jouw keuze maken. Het enige wat ik voor je kan doen is mijn verhaal vertellen. Bully was 2 jaar geleden heel ernstig hoefbevangen. Aan 4 voeten. Het was chronisch. Hij had aan zijn voorhoeven een zoolbreuk en daarbij was zijn lederhuid weggesneden door een of andere beroerde smid. Volgens de hoefsmid en de dierenarts zou het hij niet redden.
http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-MVRUES6Q.jpg
http://www.mijnalbum.nl/GroteFoto-LOISTNEX.jpg

Aangezien hij echt alles voor me is en ik me hier niet bij neer kon leggen ben ik verder gaan zoeken en uiteindelijk bij Petra terecht gekomen (ook strasser). Zij wist voor 99% zeker dat het goed zou komen als ik me ervoor zou inzetten. Dit heb ik gedaan. Ik heb geen seconde getwijfeld, me voor alle andere meningen afgesloten en ben er volledig voor gegaan. Nu staat hij ondaks die chronische hoefbevangenheid 24/7 op 2 hectare wei, zonder enige problemen. Hij is 13, maar sinds hij beter is drukker dan de jaarling daar. Kortom weer helemaal super. Ik kon ook gewoon na 4 maanden weer beginnen met rijden. Maar het allerfijnst is natuurlijk dat hij heerlijk op de wei mag met zijn vriendjes.

Het idee van deze methode: het hoefbeen is gekanteld. Daar kan niets aan veranderd worden. Wat wel mogelijk is, is de voet aanpassen aan het hoefbeen. De teen moet kort en de hiel moet laag om het op de plaats te houden. Doorbloeding is belangrijk, dus zoveel mogelijk (ook voor het paard) beweging op harde bodem.
Bij hoge hielen is het hoefbeen niet grondparallel en daarom ontstaat er een druk op de zool en lederhuid, die niet gelijk is. Het hoefbeen moet dus grondparallel.

Mocht je meer willen weten, of het hele verhaal, stuur me dan een pbtje, dan hoef ik niet iedereen hier ermee te vermoeien.

[Margot van lare]

Grote computerheld doet nieuwe poging
http://www.mijnalbum.nl/Foto-MVRUES6Q.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-LOISTNEX.jpg

[Margot van lare]

Hmm dat wordt niets. Gelukkig doet de link het. Dat wat je ziet is dus hoefbeen.

[Gudrun]

Auw, dat ziet er pijnlijk uit!
En toch nog goed gekomen, super!
Raf (bekapper) komt straks nog eens langs, hopelijk valt het dan mee. Op dit moment moet je met 2 zijn om zijn voeten op te nemen, kan zelf neit kijken dus. Een iemand moet hem een pasje voor af zchteruit vragen en tijdens het pasje moet je dan zijn voet opnemen. Denk dat het anders te veel pijn doet om te steunen, want anders geeft hij zijn voeten wel.
Heb hem gisteren achteruit (stapt makkelijker dan vooruit op dit moment en houdt niet van water) en een net uitgegraven voetbad geparkeerd, woa halt en dan hooi voor zijn neus, hij is er gewoon in gebleven tot het hooi op was.
Verder heb ik verharde stukken, maar daar wil hij nu echt echt niet op, liefst staat hij op de rubber stalmatten.
Foto's laat ik niet nemen, wel bloed om de leverwaarden na te kijken en het bloedsuikergehalte.
Kreeg Bully ook medicatie, pijnstillers of ontstekingsremmers of zo?
Je mag me mailen, maar mag denk ik wel ook hier, misschien heeft iemand er in de toekomst via de zoekfunctie nog iets aan of zo...
Ik zet straks nog een berichtje nadat Raf geweest is, maar je hebt ons alvast terug moed gegeven!

[Liesbet]

Nu staat hij ondaks die chronische hoefbevangenheid 24/7 op 2 hectare wei, zonder enige problemen. Hij is 13, maar sinds hij beter is drukker dan de jaarling daar. Kortom weer helemaal super.

Kan je uitleg geven hoe je dit gedaan hebt? Waar let je op zodat ze toch niet te dik worden?

Mij vermoei je niet met je verhaal, ik wil alleen maar bijleren en liefst van een ervaringsdeskundige!

Gudrun ik hoop echt dat het met Dixie snel weer beter gaat gaan...het is zo naar als ze pijn hebben en duidelijk aangeven dat ze geen stap kunnen verzetten!!!

[Margot van lare]

OK dan leg ik het toch hier uit. Hoefbevangenheid moet je zien als een samenloop van oorzaken waarbij een druppel de emmer doet overlopen. Hierbij moet je denken aan teveel fructaan in het gras. Te dik zijn, slecht bekappen, weinig beweging, slechte doorbloeding, plotselinge verandering in dieet. Noem maar op. Wat je dus moet doen is niet de hele emmer leeg maken, maar de hele emmer minder vol maken, dat hij niet meer overloopt.

De grootste knelpunt wat ook het makkelijkst te veranderen is vaak zal niemand verbazen: hoge hielen in het ergste geval met hoefijzers. De hoef heeft namelijk een pompfunctie voor het hart. Met een betere doorbloeding kunnen afvalstoffen ook beter afgevoerd worden. De doorbloedig is optimaal bij een grondparellel hoefbeen, dus lage hielen. IJzers verminderen de doorbloeding. Dit zal niemand verbazen met die nagels in de witte lijn. De voet moet dus zoveel mogelijk hoefmechanisme hebben.

Wat je dus moet doen volgens de strassermethode in optimale omstandigheden:
- Voeding: Zo min mogelijk grazen op de gevaarlijke tijdstippen. Geen krachtvoer, behalve haver. liefst een dieet van enkel hooi.
- Voeten: Optimale hoefbekapping (30 graden van de kroonrand is het uitgangspunt voor een grondparallel hoefbeen. Voeten weken in water.
- Voldoende beweging op HARDE bodem. (wild paard loopt minimaal 15 km per dag, dus teveel kom je niet gauw). Beginnen met 2 keer per dag of 3 keer een rondje lopen over harde bodem. ongeveer een kwariertje.


Het verhaal van Bully
Bully stond vorheen op ijzers, had hoge hielen, was redelijk dik en stond 24/7 buiten. Ik reed niet erg veel omdat ik net op kamers zat en vooral omdat zijn weidemaatje over het hek sprong als ik ging rijden. Krachtvoer kreeg hij al niet.
Hij was al een paar maanden bevangen en keer 4 equipalzone (als ik het goed schrijf ) per dag. Hij lag het grootste deel van de dag. De dierenarts wist geen andere oplossing dan afwachten, maar dat kon ik niet aanzien. Hij at steeds minder en hij ging zo snel achteruit. Ik heb toen Petra gebeld. De dag voor zij kwam heb ik zijn ijzers eraf laten halen door de hoefsmid (buurman ). Hij heeft toen de zool zo opengesneden wat niet echt slim was zal ik maar zeggen. Vervolgens werd verteld dat ik de volgende dag nog de slager moest bellen.

Hoe Petra en ik het aan hebben gepakt met Bully:
Petra kon door het bekappen de optimale omstandigheid voor zijn voeten creeren om te genezen. De eerste keer heeft Petra meteen zijn hielen laag gezet omdat er echt drastisch iets moest veranderen. Op dat moment zelf liep hij goed, de dagen daarna liep hij verschrikkelijk, zeg maar gerust niet, dit kwam door spierpijn.
Op zulke momenten of als hij een ernstige hoefzweer had kreeg hij van mij nog een pijnstiller.

Verder is hij op nat zand gezet, een stuk van denk ik 50 m2. Beton is beter, maar dat kon niet, want de staleigenaar werkte van geen kante mee. Dat kon er ook nog wel bij. Ik liep wel 2 keer per dag met hem over de betonplaat, een kwartiertje per keer. Soms had hij zoveel pijn dat mijn zus en haar vriend meegingen en we dan om de beurt een van zijn voetjes moesten verzetten. Hij kon gewoon helemaal niets meer. Eten deed hij ook niet. Toen Petra voor de 2e keer kwam was hij er nog slechter aan toen. Hij was magerder dan zo'n arm paardje uit Irak en stond in augustus te rillen dan de kou. We besloten hem nog een maand de kans te geven. Petra was bang dat als het dan niet beter ging, zijn organen het op zouden geven.

Gelukkig ging hij iedere keer als ik er was weer staan. Dat kostte hem heel veel moeite, maar hij deed het wel voor mij. Ik ben toen van mijn kamer weer bij mijn ouders gaan wonen zodat ik iedere dag zoveel mogelijk bij hem kon zijn. Mijn moeder en ik zijn toen nog meer gaan lopen en we probeerden hem te voeren. De grootste pijn werd veroorzaakt door het blote hoefbeen en daarom moest hij hoefschoenen. Het punt was alleen dat zijn hoefmodel zo slecht was dat geen enkel paar pastte. Mijn moeder heeft toen schoenen gemaakt voor hem. Dit verzachtte de pijn iets. Vanaf toen ging het wel weer bergopwaarts.

Petra is uiteindelijk steeds iedere 2 weken geweest en ik mocht haar altijd bellen als ik weer eens een berg kritiek had gehad op het strasseren. Zonder haar en zonder mijn moeder zou ik het nooit aangekund hebben denk ik. Na een maand of 3 is hij naar het huis van mijn ouders gewandeld en mocht hij daar op een stuk tegels staan. Het ging vanaf toen steeds nog beter. De eerste keer dat Petra kwam was half augustus. Half december ben ik voor het eerst weer gaan rijden. Hij heeft toen nog tot een jaar verder steeds hoefzweren gehad, maar er waren goede periodes. Vorig jaar is hij in mei overdag steeds naar een weitje gegaan. Nu staat hij vanaf februari weer dag en nacht op de grote wei. Het gaat super. Hij is soms wat dik, maar rent daar heel erg veel, dus beweging zat. Ik houd zijn hielen laag en tenen korten zo zorg ik dat de emmer niet overloopt. Het zijn dus absoluut geen optimale omstandigheden. Hij komt niet vele op harde bodem, eet veel te veel gras en geen hooi. Doodat het hoefmodel nu goed is kan hij zo blijven.

Zo dat is een heel verhaal geworden zeg.

[skey]

Margot, kan je misschien foto's plaatsen van Bully zijn hoeven nu?

Wat een verhaal zeg. Hoeven en hoefproblemen fascineren mij heel erg. Maar ik hoop dat ik dit soort dingen nooit meemaak met Aramis. Dat wens je niemand toe, je paard zoveel pijn zien lijden.

Gudrun, heb je Raf eerder als bekapper gehad of komt hij nu voor de eerste keer? Ik heb er wel vertrouwen in, hij heeft een goede naam en staat voor heel veel open.
Ik ben benieuwd wat hij ervan denkt. Wanneer komt hij ook weer?

[Gudrun]

Raf is deze morgen geweest. Hij komt hier al jaaaaren en tot nu toe nooit problemen gehad. En hij zei nog dat hij bij Dixie heel voorzichtig en geleidelijk aan had willen doen omdat quarters gevoelig zijn en om hem vooral goed lopend te houden tijdens de overgang. Een dag na de eerste voorzichtige bekapping waren de problemen begonnen.
Vorige keer had hij dus niet alle overgroeide steunsels weg gehaald om de dunne zool wat te beschermen. Nu zaten die dus met stukken los, kon je zo met een hoefkrabber half onder. Maar de zool er onder is griezelig dun, als je er op duwt hoor je het zachtjes kraken en het voelt raar aan, alsof er een enorme hoefzweer onder zit. Bij de op een na slechtste hoef sijpelde er vocht door de zool heen na het verwijderen van de steunsels.
Hielen toch nog terug lager gezet om het hoefbeen in de juiste positie te houden, als de pezen er dan op trekken terwijl hij staat trekken ze het dus naar achter en vermindert de kans op kanteling.
Hij heeft echt een tijdje staan twijfelen, waarschijnlijk zal hij nu tijdelijk nog meer pijn hebben maar omdat hij toch onder pijnstillers blijft zeker voor 10 dagen en het echt wel nodig is om de genezing op gang te brengen heeft hij eht toch zo opgelost.
Verder wel goed nieuws ook er bij: er was onder de kroonrand aan alle vier de hoeven toch een halve cm dikke, nieuwe aangroei na de eerste bekapping, en in de juiste hoek. Hij is dus al op weg naar genezing, ook al ziet het er op dit moment helemala niet zo uit.
We hadden allebei de indruk dat hij na het verwijderen van de steunsels (en dus minder druk van onder uit) toch ietsje comfortabeler was en hij gaf zowaar terug vlot zijn voetjes.
En nu maar heel hard duimen dat de zool het houdt en vlug sterker en dikker wordt. Als dat lukt zou hij na 2 weken al veel beter moeten zijn. Indien niet dan duurt het langer.
Hij heeft ook nog homeopatische tabletjes gekregen ter ondersteuning. En vanaf morgen of overmorgen toch maar heel voorzichtig aan de wandel met hem, op het harde en goed uitkijkend voor losse stenen dat hij daar niet op trapt met de dunne, onbeschermde zool.
Aan de buitenkant zien zijn hoeven er heel behoorlijk uit. Raf snapt ook echt niet hoe het komt dat net Dixie hoefbevangen geworden is.
Verhuis en bijhorende stress, meer beweging, hielen lager, ander gras,... waarschijnlijk door dit alles een boost in de doorbleoding met als gevolg een heleboel afvalstoffen die vrijkomen en nu via ontsteking afgevoerd worden???
We zijn in elk geval terug hoopvol!

[Margot van lare]

Ik zou overigens wel even de afweging maken of een pijstiller echt nodig is Gudrun. Het vermindert namelijk de doorbloeding. Hoe beter de doorbloeding, des te sneller is de bevangenheid over.

[Margot van lare]

Margot, kan je misschien foto's plaatsen van Bully zijn hoeven nu?

Wat een verhaal zeg. Hoeven en hoefproblemen fascineren mij heel erg. Maar ik hoop dat ik dit soort dingen nooit meemaak met Aramis. Dat wens je niemand toe, je paard zoveel pijn zien lijden.

Ik heb wel wat foto's. Ze zijn niet van nu, maar van begin dit jaar, dus maakt weinig uit.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-E6ZHE6IW.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-MBMDYUCP.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-O8FKJMWF.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-PTHZPFYD.jpg

De voeten zijn hier niet mooi. Ik kan ze niet mooi houden nu hij niet veel op harde ondergrond komt. Maar hij is wel gelukkig, dat is het belangrijkst.

Heb nog wat foto's van een jaar na de bevangenheid, daar zie je ook de hele voet.
http://www.mijnalbum.nl/Foto-GO6NN7M3.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-RLAOUDXI-1.jpg
http://www.mijnalbum.nl/Foto-SKZRPWIK.jpg

Hij heeft echt geleden ja. En ik ook door hem te zien lijden. Maar ben blij dat ik de keuze heb gemaakt door te gaan. Als hij niet zo'n vechter zou zijn in alle opzichten, was hij er niet meer geweest.

[Elineke]

Hier nog eentje met een (chronisch?) hoefbevangen pony. Ze loopt nu soms nog stijf door te veel fructaan, maar dan kan ik haar meteen op de paddok zetten. Verder staat ze overdag in een weide. Na de bevangenheid had ze enorm lange hoeven, en de hoefsmid die ik eens had laten komen had er helemaal niet veel afgedaan. Dus ik op zoek naar een andere hoefsmid, die ook wat bij mijn natural interesses aanleunde en die bekend was met hoefbevangenheid. Dan kwam ik dus bij Fred (ook hier op het forum) en die heeft haar langzaam maar zeker weer mooi gekregen, mooie hoefjes! Ze staat zelfs op zijn site: http://www.barefootzadel.be/cgi-bin/ind ... d=kalinine .
Nu staat ze weer goed en ik ben heel content dat Fred zo snel kunnen komen is (en is blijven komen )!

Veel succes nog, en aan het verhaal van Margot te horen, is er echt veel kans dat het goed komt!

Xjes,
Elineke

[Mieke]

Gudrun als ik je één raad kan geven is het Fred laten komen (zie link bij Elinneke) hij is gespecialiseerd in hoefbevangen paarden terug correct te krijgen. Hij is ook bezig met een echte hoefkliniek uit de grond te stampen voor paarden met Laminitis. Hij woont wel aan de andere kant van het land. Neem echt eens met hem contact op.

[Margot van lare]

Raf is toch ook een goeie!