Bij Ollie was het waarschijnlijk stro in combinatie met de vaak geziene fout.....slechte ventilatie én toen nog te warme dekens.
Moest van de eigen DA zelfs een schotje in de voorkant van haar box maken omdat ze op de tocht stond......"TOCHT" zei dr. Vestjens, die me meteen een plattegrond van de stal liet maken, "tócht is een luchtstroom van meer dan 7 meter per seconde, ventileren moet je!" Bij ons hebben we een stalgangetje met aan weerszijden 2 boxen, die vanaf borsthoogte "open" zijn. Aan de ene kant zijn de buitendeuren die altijd open staan, die opening is net zo breed als de stalgang. (Ollie's box grenst aan die buitendeur dus ik had het idee dat dat prima was. Maar..... zo koud als het soms op de gang was, in de box was het warmer. Het waaide wel óp de gang, maar het ventileerde niet!) Aan de andere kant is een gewone deur die uitkomt in een ruimte van 8 x 6; een garage. Deze heeft ook 2 overdag openstaande deuren én een klein deurtje wat altijd op slot zat. Goed. De tussendeur was eigenlijk altijd dicht, behalve hoogzomer. Dit voor de "tocht". Vestjens legde het venturi systeem uit. Dat begrip kende ik vanuit de anesthesie, maar hij was op dreef, dus lekker laten babbelen. Enfin. De tussendeur moest openblijven en dat kleine deurtje in de garage staat nu 24/7 op een haakje open (15 cm). Hierdoor ontstaat er een luchtstroom op de stalgang, die de warme, vochtige (laag plafond) en vieze lucht vanuit de boxen aanzuigt en afvoert. Het wááit echt af en toe op de gang, en in de box is het prima.
Verder zei hij dat een paard beter te koud kan staan dan te warm, en vond hij dat een geschoren paard (dat deed ik toen nog) voor de gemiddelde ruiter uit luiheid is. Omdat ze te lang moeten stappen, of het paard nog een half uur na de training onder een fleece moeten laten staan voor het dek er weer op kan (vooropgesteld dat je paard onder een dek staat natuurlijk). Dus daar zijn we ook mee gestopt. Maar Kate wordt niet geschoren natuurlijk. Enfin. Ze moest in ieder geval tijdelijk van het stro af. Je weet soms niet 100% zeker wat de trigger is, maar er zijn duidelijke zaken in de omgeving die de kans verhogen: té warm staan, op stro staan, opstrooien met paard Ã*n de box, hooi. Alle beetjes zijn als druppels en op een dag is het bÃ*ngo. Het was bij haar denk ik niet één trigger. Want er was in járen niets veranderd aan de manier van huisvesting/voer/deken/scheren, alle jaren altijd hetzelfde gedaan en nooit last. Ja....die bekende kuchperiode (achteraf bezien) als we geschoren hadden (lekker dachten we dan...ze staat gelukkig onder een dek . Ze stond toen 's ochtends een paar uur buiten en dan weer "lekker" naar binnen, want buiten is het KOUD . Het was op een dag de druppel die de emmer deed overlopen. En dan is er een gevoeligheid die snel op kan vlammen en die helemaal tot rust moet komen. Al die bekende risico factoren wegnemen is belangrijk, in ieder geval tijdelijk, omdat ze hyperreactief zijn geworden. En ieder uur nadat de behandeling is gestart en je maatregelen hebt genomen die werken ben je er één verder van een aanval af en is de kans dat het terugkomt kleiner geworden. Dat proces van desensibiliseren duurt soms lang. Maar er kómt een einde aan. Vást hoor!!
hihi...zie dat Timbers ook al heeft geschreven. Ik heb er me toch weer een verhaal van gemaakt, moet maar eens op cursus: samenvatten.
Nu ga ik Timbers verklaring even lezen!
Bladwijzers