Bah, bah en nog eens bah...
Kate verslikt zich snel als ze draaft, ze geeft dan een soort van uch, briest een paar keer en dan is het klaar. Verder heeft ze nergens last van, is niet kortademig, geen snot en geen koorts. Misschien herinneren jullie je nog dat ik de VA al minstens 5 keer heb laten komen voor dit soort uchjes? Iedere keer bleek er niets aan de hand, geen slijm in haar longen, geen op te wekken hoest en ook geen ontsteking (er is zelfs bloed getapt). Uit voorzorg heeft ze sindsdien wel altijd haar hooi nat en zorg ik verder ook voor zo min mogelijk stof, alles om herhaling van Son's ziekte te voorkomen.
Nu had ze weer een periode van uchjes, alleen werd het niet minder. Toch weer een kuur sputolysin gegeven, ondanks dat ze verder helemaal niet ziek is. Tijdens de kuur mocht ze niet draven, wel stappen. Braaf gedaan, tot vanmiddag... Kate moest even rennen, gaf een paar bokken en strekte haar hals... Daar was het dan, de allereerste echte hoest die ik haar ooit heb horen geven. Een hoest, meer niet. Met wit slijm.
Misschien dat ik overdrijf, maar ik heb direct de VA gebeld. Tja... gezien het toch wel steeds terugkerende gekuch en deze ene hoest, kon ik kiezen. Of Kate aan de Ventipulmin (bij onvoldoende effect gevolgd door Prednison) of een bronchoscopie. Ik heb gekozen voor het laatste, mits er geen spoedgevallen tussenkomen komt de VA maandag de bronchoscopie doen. Ik vind het doodeng, stel dat ze wel ziek is, stel dat haar longen wel stuk zijn... Heb ik dan toch niet goed opgelet? Hopelijk weet ik maandag meer...
Bladwijzers