Raadsel opgelost.???

[Marianne]

Ik heb vanmorgen de bloeduitslagen van Jilske gekregen en het zou wel eens kunnen zijn dat we met de uitkomsten ervan, de sleutel tot de oplossing van haar problemen hebben gevonden!!
Eerst maar even een paar minder fraaie foto's van haar manenkam en andere plekjes op het lijf:





Waar denken jullie aan? De meesten roepen meteen 'zomereczeem' en da's niet verwonderlijk want het is een Fries en ze schuurt.. de manen vliegen eraf, de manenkam is verhard en opgezet met ribbels.. en de staartwortel kriebelt ook. Toch heb ik altijd een heilige overtuiging gehad dat het geen ZE is wat haar scheelt.Vraag me niet waarom, maar dat gevoel had ik. Het werd ook ( toen ze nog niet van mij was) bevestigd door het inspuiten van cortisonen: als er sprake is van een allergie, dan moet de jeuk meteen ophouden - voor een paar dagen althans. Maar jeuk had ze wel.., de injecties hielpen dus helemaal niet - als je je hand op haar schoft of rug legt dan "rilt' ze over haar hele huid, zo overgevoelig voor aanraking.
Een paar jaar geleden , toe Jilske nog niet van mij was maar wel hier op stal stond, ben ik gaan experimenteren met voeding: minder geven en vooral minder 'rijk' voer. Dat hielp wel iets, maar ze bleef wel rillerig en als ze de kans kreeg om te schuren, dan deed ze dat met overgave.

Jilske is na het vertrek van de vorige eigenaar een aantal jaren uit beeld geweest, maar telkens als ik haar zag was ze kriebelig, rillerig en ongedurig. Haar vorige eigenaar zette haar dag en nacht onder een vliegendeken (ook 's nachts op stal) en zo bleven de manen en staart wel gespaard. Maar aan het onderliggende probleem leek weinig gedaan te kunnen worden.

Toen Jilske door mij overgenomen werd in Mei van dit jaar en weer bij mij kwam wonen, heb ik haar een aantal weken zonder dek laten lopen. En ja hoor, daar begon de ellende! Binnen korte tijd schuurde ze de manen eraf, liet ze zich met graagte door Pauli beknabbelen ( die dus niet knabbelt maar met haar tanden rukt en plukt) en ontstond het beeld zoals op de foto's..
En wat denk je dan? Schimmel? Schurft? Heb ik me nou toch zo vergist? Toch ZE? Dus.. dure dekens aangeschaft en met de wetenschap dat ZE vaak een oorzaak heeft in 'inwendige vervuiling' ben ik van arren moede Drainage compositum gaan geven om haar op te schonen. Dat was geen goed plan want daarna kwam er nóg meer vuil naar buiten. Door Karianne kwam ik op het spoor van Leida Visée, die Jilske sindsdien behandelt en op een 'zachtere' wijze Jilske is gaan opschonen. Metingen met de Lerchner antenne wezen uit dat een aantal organen (lever, nieren, galblaas) niet goed werkten en op basis daarvan startte zij de behandeling met haar druppeltjes. Dat bracht verbetering! Na het derde consult bleken de organen alweer goed te functioneren en actief te zijn. He huidprobleem werd wel iets beter, maar ze zat nog steeds met die rare plekken.. echt zo'n naar gezicht.

Een paar dagen geleden dacht ik: ik wil nou toch wel eens weten wat de 'regulier' ervan zegt en de enige manier om werkelijk een beeld te krijgen is bloedonderzoek! Zo gezegd, zo gedaan..en wat blijkt??

MAGNESIUM TEKORT!!

En dan niet een beetje, maar héél erg tekort!!! ( En een heel klein beetje ijzertekort)

De puzzelstukjes passen opeens! Want.. magnesiumtekort resulteert o.a. in overgevoeligheid in de zenuwuiteinden, vandaar dat iedere aanraking Jilske ook jeuk gaf en pijn deed. Een hele verhandeling over magnesiumtekort staat op PaardN Natuurlijk, en alles wat daar beschreven is, is precies passend in het plaatje van Jilske!
Plus..... weten jullie nog hoe katatonisch Jilske was? Magnesiumtekort veroorzaakt dus ook diepe depressie bij mensen, dus waarom niet bij het paard?
Enne... een jaar geleden heb ik de bodem van onze wei laten onderzoeken.. wat bleek.. nauwelijks magnesium! En Jilske heeft voordat ze bij mij kwam op een stal gestaan die vlak bij ons is, waar nooit gemest wordt (geen kunstmest of natuurlijke mest) en waar dus naar alle waarschijnlijkheid ook veel te weinig magnesium in de grond zit.

Ik ben verbijsterd en vind mezelf nog eens stom ook want ik weet heel goed wat magnesiumtekort bij mensen kan opleveren ( zoals die nachtelijke spierkrampen en overgevoelige huid) maar ik heb dom genoeg nooit die link naar Jilske gelegd.

Welnu, vanaf vandaag gaan we magnesium bijvoeren en een spulletje om de hematocriet waardes wat op te vijzelen. Over twee maanden wordt er dan opnieuw bloed afgenomen om te zien of ze bijgespijkerd is. Het kan zijn dat er in de darmen een probleem zit waardoor magnesium niet goed opgenomen wordt en dat kan dus pas blijken als we haar nu een tweetal maanden bijvoeren met het supplement.

Ik ben optimistisch!!
Volgens mijn DA ( Nienke, je had weer gelijk hoor: deze 'nieuwe' kwam dus niet zomaar.. alles heeft kennelijk een reden!) hebben juist Friezen en sommige andere koudbloeden héél vaak problemen mett magnesium en worden veel paarden onterecht gediagnostiseerd als zomereczemers!

Mensen, mensen.. het zou toch mooi zijn als mijn meidje nu toch weer gaat opknappen? Ze is geestelijk al weer een heel eind opgeknapt.. nu dit laatste stukje nog!

En nog een aanvulling: Pauli is toch vaak zo hyper? Ook dat kan gebrek aan magnesium zijn (dus ik laat haar nu ook onderzoeken!)

[cesara]

wat goed dat je nu weet wat het is.
nu kan je er wat aan doen. en kijken hoe het veder gaat
in vind dat je niet boos op jezelf moet zijn, maar juist trots dat je de oorzaak toch hebt gevonden.

veel suces veder

[sannie]

Wauw. Ben sprakeloos. En zeeeer benieuwd naar het verdere verloop. En zeeeeer benieuwd naar de ZE-maar-nooit-bloedonderzochte Friezen bij ons op stal die niet van mij zijn.
In elk geval gefeliciteerd tot zover, en als ik vast een vraag mag stellen voor als ik me ga bemoeien met de Friezen bij ons op stal: wat kost zo'n bloedonderzoek? Wie weet kan ik straks met dit succesverhaal wat mensen overhalen om e.e.a. ook uit te laten zoeken.

[Margot van lare]

Wat fijn Marianne!

Met Stella heb ik ook een beetje het gevoel dat het geen zomerexzeem is aangezien ze niet schuurde toen ze in het bos strond en nu bij mij op de open wei weer wel. Ik heb ook altijd het gevoel dat het geen ZE is. Maar hoe verklaar je dat de deken toch wel iets hielp? Ben zeer benieuwd!

Ook dat overgevoelige en katatonische herken ik heel erg!

[Brenda]

Hoeraa een oorzaak, ja zoals je het verteld kan het ook niet anders zijn dan dat dit het is, ben zo benieuwd wat magnesium bijvoeren voor resultaat geeft.
En wie weet ligt hier ook de sleutel voor Pauli, nou dan ben je helemaal klaar.
Goh wat zul je blij zijn dat je deze stap gezet hebt, echt goed van je om niet op te geven met zoeken.

[nienke07]

Alvast een voorzichtige zucht van verlichting!!!

Ik duim dat het met bijvoeren op te lossen valt!!!

[trea]

Vraag ik me wel af hoe ze dat onderzocht hebben.

op PN lees ik dat een tekort aan magnesium eigenlijk het beste te constateren is nav een spierbiopt. Magnesiumgehalte bepalen ahv. bloedonderzoek zegt alleen iets over het magnesiumgehalte van de laatste maaltijd.

Diagnose, los van de symptomen, blijkt lastig. Er zijn drie methoden:

* Bloedplasma-waarde. De magnesium-waarde in het bloed zegt iets over het magnesium-gehalte van de laatste maaltijd maar niets over de magnesium-waarden in het spierweefsel. Wanneer er al langere tijd een magnesium-tekort heerst stoppen de nieren met het uitscheiden van magnesium waardoor de bloedwaarde weer normaal of zelfs hoog kan worden, terwijl er nog steeds een tekort is in de spieren. Hoe dan ook, in de literatuur worden normale waarden genoemd van 2.2-2.7mg/dl, komt de waarde onder de 2.0mg/dl dan is er sowieso sprake van een tekort.
* Urine-waarde. De magnesium-waarde van urine is een wat betere indicator, want een lage waarde betekent dat de magnesiumopname al langere tijd gering is.
* Spierbioptie. De beste diagnose kun je echter stellen wanneer je een spierbioptie laat uitvoeren en het spierweefsel onderzoekt op magnesiumwaarde.

En je hebt het gras laten onderzoeken? Maar ik begreep dat jouw paarden merendeel van de dag afhankelijk waren van hooi. Heb je dat ook laten onderzoeken? En je nieuwe weide?

Je zal snel resultaat zien las het idd. een magnesiumtekort is.
Ik voer het Troy ook, ook hij had meerdere symptomen. Ik heb hem niet laten onderzoeken (juist omdát het zo lastig vast te stellen is) maar ben gaan experimenteren. De manenkam werd binnen enkele dagen slapper, hij kreeg minder jeuk.
Momenteel staat hij op een onderhoudsdosis. Hem verdenk ik van insulineresistentie omdat hij meteen reageert zogauw hij op het gras staat (fructaan-explosie).

succes met de behandeling! Welke magnesium heb je? De chelaat schijnt het beste opneembaar te zijn.

[Mafhaf]

Jee, Marianne, wat een stom simpel iets dan uiteindelijk, maar je moet het wel vinden!!!
Goed gevonden!
Ik hoop heel erg dat het nu verder verbetert!

[Jasmijntje]

Gelukkig dat je de oorzaak hebt kunnen achterhalen! Dit zijn meestal van die moeilijke klachten die idd onder het kopje Z.E. geschaart worden. Vandaar dat je gister je paard moest wassen , je had het over iets van virbac wat was dat als ik vragen mag?

Hopen dat de magnesium nu gauw de tekorten aan kan vullen, ook voor Pauli.

[Marianne]

@ Trea .. als magnesium kan blijken uit de 'laatste maaltijd' dan is dat dus net zo goed als een spierbiopt! Jilske krijgt (zoals de meeste paarden) iedere dag hetzelfde rantsoen: een piepklein beetje 'Friesche Brok' (speciaal voor Friezen en koudbloeden met heel weinig suiker en toegevoegde Omega's) en verder veel gras en 's avonds hooi dus zal op basis daarvan het beeld niet verschillen. Ze krijgt gewoon te weinig magnesium binnen ( en dat zal uiteindelijk ook een beeld geven in de spieren want een paard kan magnesium niet zelf aanmaken). Hoe het ook gemeten wordt: tekort blijft dan tekort!
De uitspraak van Frans Veldman is waarschijnlijk gebaseerd op humaan onderzoek: wij eten bijna alle dagen wel wat anders! Een paard dus niet.
Het bloed is in Utrecht onderzocht aan de Uni.

De paarden zijn niet afhankelijk van hooi meer nu ik die enorme weide heb (1,5 hectare voor 2 paarden). Ze krijgen alleen 's nachts hooi als ze ind e rijbak staan. De grond van de kleine weide (3000m) heb ik vorig jaar laten onderzoeken en daar bleek dus ook een groot magnesiumtekort ( en kali).
De nieuwe wei ga ik nu ook laten onderzoeken. Hooi onderzoeken heeft geen zin, dan kan per lading wisselen.
Wel opmerkelijk is dat het mineralenblok door Pauli binnen twee,drie dagen opgelebberd is. Jilske kijkt er niet naar om, is slechts zelden dat ze er 's aan likte.

@ Sannie - ik heb de rekening nog niet binnen maar ga straks de supplementen halen en zal navragen. Ik heb een uitgebreid onderzoek laten doen, dus niet alleen orgaanwaarden maar ook de mineraal- en vitaminewaarden.
@ Margot: eigenlijk hielp de deken alleen maar tegen het afschuren van de manen en staart en het aanbrengen van die verwondingen. Maar jeuk had ze nog steeds. Ook mét deken.
@ Jasmijn: Allercalm van Virbac

[Margot van lare]

Dat heeft Stella dus ook. Open plekken heeft ze met deken niet, maar ik zit dan wel iedere dag een deken te repareren.

[Jossie]

Kijk, dat werpt een heel ander licht op Jilske's plekken . Stom... ook ik heb nooit gedacht aan magnesiumtekort bij haar, wel gedacht aan andere tekorten maar die pasten nooit helemaal in het plaatje.

Maar... je hebt nu net een nieuwe weide, mag ik vragen of daar recent nog melkvee op gelopen heeft en of je die man nog wel eens spreekt? Zo ja, dan zou je hem eens kunnen vragen of hij op dat perceel vaker last heeft gehad van kopziekte (magnesium-tekort bij koeien, uit zich in een soort katonische toestand en mondt uit in een soort van epileptische aanval). Als de man dit bevestigd, dat bevestigt dit ook dat ook die wei magnesiumtekort heeft. Of wellicht geeft de man al standaard extra magnesium bij, dat zou ook kunnen . Oplossen van magnesiumtekort in je wei is simpel te verhelpen door een bepaalde kunstmest te strooien.

Waar je wel even op moet letten vanaf nu is de gehaltes aan calcium die Jilske binnenkrijgt, aangezien calcium de opname van magnesium tegenwerkt.

Oja... en Trea? Ook bij Kate's laatste bloedonderzoek kwam een tekortje aan magnesium aan het licht . Dus vaststellen via bloedonderzoek kan wel en kan redelijk betrouwbaar worden geacht mits het dieet niet recentelijk grote veranderingen heeft ondergaan.

[Jasmijntje]

Je schreef gister dit in een ander topic:

Jilske was echt super-dik--- grote vetplaten op de schoft die als puddingen meetrilden. Bah! Nu is ze al heel wat afgevallen en komt ze weer strak in het lijfje.

Waarschijnlijk zal dit ook gaan verdwijnen met het geven van magnesium, want de vetophopingen is ook een van de klachten die bij het tekort voor komt.

[Jossie]

Oja... de kunstmest is eigenlijk een "topping" en heette vroeger kieseriet .

[trea]

@ Trea .. als magnesium kan blijken uit de 'laatste maaltijd' dan is dat dus net zo goed als een spierbiopt! Jilske krijgt (zoals de meeste paarden) iedere dag hetzelfde rantsoen:

Als paarden 24/7 van dezelfde grond eten is dat zo ja. Bij mij is het gras een bij-maaltijd en het hooi de hoofdmaaltijd. Aangezien het hooi dus niet nameetbaar is omdat het telkens van een andere plek afkomt is het een beetje onlogisch om bloed te laten testen. Als ze deze week minder magnesium binnenkrijgen, maar het hooi van volgende week een andere waarde heeft.. tja.

Jilske heeft deze klachten al jarenlang.. ook bij de vorige eigenaar, dan zou ze dáár ook voeding met tekort aan magnesium moeten hebben gehad.
Jij hebt deze weide nog maar pas in gebruik. Voorheen had je ook wisselend rantsoen. Hoe weet je dan dat het magnesiumtekort veroorzaakt wordt door de voeding? Ik bedoel maar dat het nét zo goed insulineresistentie kan zijn (ook gezien haar dikheidsklachten). Dat boeit verder niet, magnesium zal de klachten evengoed verhelpen, maar de oorzaak ligt dan duidelijk ergens anders.

Waarom heb je vorig jaar je grond laten testen? Wat was de reden? En wat heb je eraan gedaan om het tekort aan magnesium in je weide op te lossen? Heeft dat geholpen? En zo niet... waarom ben je dan niet eerder begonnen met bijvoeren van magnesium? Als je al wéét dat je gras te weinig magnesium bevat.. dan is bijvoeren toch een logische optie? Of niet?